اکثر روستاهای چابهار ‌از شبکه آب‌ محروم هستند

به گزارش عصر بازآفرینی به نقل از ایسنا، ‌معین‌الدین سعیدی اظهار کرد: اگر قبول داریم محور توسعه انسان است و اگر قبول داریم پیش‌شرط توسعه سواحل مکران، انسان مکرانی است، باید شاخص‌های انسانی در چابهار حداقل به مطلوب و متعادل کشوری برسد.

وی افزود: در جلسات با مدیران تهران‌نشین زمانی که ما فاجعه آب در شهرستان چابهار با وجود ساحلی بودنش را مطرح می‌کنیم؛ آن‌ها می‌گویند معضل در همه جای کشوراست اما نمی‌دانند در چابهار سال‌هاست فاجعه است؛ کجای کشور شاخص ۲۱ درصدی در دسترسی به آب داریم؟ کجای کشور ۴۰۰ روستای نوار ساحلی فاقد شبکه آب هستند؟

رئیس شورای اسلامی شهرستان چابهار تصریح کرد: در حوزه‌های آموزش، آب، حاشیه‌نشینی، بهداشت و درمان چابهار با وجود اهمیت راهبردی آن پایین‌ترین شاخصه‌های کشوری را تجربه می‌کند، حتی در بسیاری از شاخصه‌ها مانند سرانه فضای آموزشی، چابهار در استان محروم سیستان و بلوچستان هم محروم‌تر است و پایین‌ترین را بین شهرستان‌های این استان دارد.

رئیس شورای اسلامی شهرستان چابهار گفت: اگر قبول داریم چابهار اهمیتی فراملی دارد و قلب توسعه سواحل مکران به‌عنوان یکی از استراتژیک ترین طرح‌های کشور است باید تبعیض مثبت بودجه‌ریزی برای چابهار تا رسیدن شاخص‌های انسانی به مطلوب کشوری اتفاق بیفتد.

سعیدی با بیان این‌که محرومیت‌ها و کمبودهای عمقی چابهار با وجود اهمیت راهبردیش در شاخص‌های توسعه انسانی با نظام بودجه‌ریزی حاضر وجد دارد، گفت: وقتی مشکل آب خوزستان مطرح می‌شود و یا مثلاً خشکی دریاچه ارومیه به میان می‌آید تمام مدیران ارشد برای رفع آن پیش قدم می‌شوند، غافل از آنکه در چابهار ما ۵۰ سال است مشکل و معضل آب داریم و اکثر روستاهای چابهار و در معنای کلی‌تر بلوچستان با وجود خشکسالی از شبکه آب در کنار سواحل عمان محروم هستند.

وی با اشاره به ظرفیت بخش دشتیاری چابهار برای شهرستان شدن گفت: بخش دشتیاری با بیش‌از ۱۰۰ هزار نفر جمعیت به مرکزیت شهر نگور در شرق شهرستان چابهار توانمندی لازم برای شهرستان شدن را دارد و شرایطش برای شهرستان شدن نسبت به بقیه بخش‌های سیستان و بلوچستان نظیر بمپور و سرباز مساعدتر است.

سعیدی ادامه داد: بخش دشتیاری یکی از بزرگ‌ترین بخش‌های کشور است و شهر نگور به‌عنوان مرکز بخش از دهه ۳۰ شمسی هم‌زمان با شهرهایی مثل یزد شهرداری داشته است؛ علاوه‌بر آن بسیاری از ادارات نیز در این بخش مستقر هستند.

رئیس شورای اسلامی شهرستان چابهار با برشمردن پتانسیل‌های دشتیاری تصریح کرد: دشتیاری با بنادر مهمی مانند بریس و پسابندر که قطب‌های شیلاتی و صید سیستان و بلوچستان هستند دارای مرز دریایی است و با مرز رسمی ریمدان که دومین گذرگاه رسمی ایران و پاکستان پس از مرز میرجاوه در شهرستان میرجاوه است، دارای مرز زمینی است.

وی ادامه داد: به لحاظ کشاورزی نیز دشتیاری معروف به هندوستان کوچک است و دارای باغات متعدد موز و انبه عمدتاً در اراضی ۶ هزار هکتاری منطقه باهوکلات است؛ درست است خیلی از این باغات پس از قهر طبیعت و خشکسالی بی‌سابقه سیستان و بلوچستان خشک شدند اما پتانسیل کشاورزی در دشتیاری پتانسیل بی‌بدیلی است.

سعیدی تأکید کرد: کاملاً به این موضوع واقفیم که برای تقسیمات کشوری نیاز به شاخص‌هایی است باید آن شاخص‌ها اعمال شود و تقسیمات اتفاق بیفتد اما بخش دشتیاری تمامی این شاخص‌ها را دارد و با توجه به فاصله‌ها و محرومیت‌هایی فاحشی که شهرستان چابهار دارد؛ یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای توجه به چابهار متناسب بااهمیت راهبردی آن مستقل شدن این شهرستان و آوردن مراکز تصمیم‌گیری به اینجاست، نسخه‌هایی که زاهدان و یا تهران با فاصله‌های فاحش از چابهار برای آن می‌پیچند، دوای درد مردمان این دیار نیست.