همه مسائل بازآفرینی با پول حل نمی شود

به گزارش پایگاه خبری عصر بازآفرینی،  این عضو هیات مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران با اشاره به اینکه معمولا در برنامه ریزی های شهری دو مشکل عمده داریم، گفت: مشکل اول در ساختار برنامه ریزی های کلان کشور که به نگاه آمایشی وابسته است، وجود دارد و مشکل دوم در نگاه های خرد به مسائل است که در میان کارشناسان و مدیران شهری دیده می شود. 

روستا بیان کرد: مادامی که نگاه های خرد و کلان بازتعریف نشوند، مشکلات شهری روز به روز وضعیت حادتری پیدا می کند.

وی با اشاره به اینکه در کشوری زندگی می کنیم که بسیاری از مسائل و مشکلات امروز را نداشت، افزود: ریزگردها مساله جدیدی در کشور است و ما تاکنون با چنین مساله ای مواجه نبوده ایم.

روستا بیان کرد: 8 سال پیش به جرات می توانستیم ادعا کنیم که پدیده حاشیه نشینی ناشی از مهاجرت روستایی در کشور از بین رفته است اما در سال های اخیر به دلیل خشکسالی و بحران های زیست محیطی پدیده مهاجرت روستایی مجددا نقش مسلم خود را در ازدیاد فقر شهری بازی می کند.

وی اظهار کرد: نگاه برنامه ریزی شهری حدود 8 سال پیش با رویکردهای توسعه پایدار بود که در این رویکردها نیز بیشتر مسائل زیست محیطی، اقتصادی و در نهایت پایداری مکان مطرح می شد. بنابراین در حال حاضر ضرورت دارد توسعه شهری با پایداری اجتماعی همگام شود.   

روستا با اشاره به اینکه نقطه عزیمت بازآفرینی شهری، پایداری شهری است، افزود: از این منظر باید به مسائل شهری متفاوت نگریسته شود. 

این عضو هیات مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران با بیان اینکه ما در ایران فقر نداریم و فقر را می سازیم، اظهار کرد: فقیرترین محدوده های شهری ایران به ما نشان می دهد که نگاه ما به مسائل توسعه غلط است.

وی بیان کرد: هیچوقت نگاه و درک مردم از توسعه برای ما اولویت نداشته است در حالیکه هیچ مدیر محلی به اندازه مردم درکی از توسعه ندارد.

روستا با تاکید بر لزوم بازتعریف مفهوم مشارکت مردم، گفت: نیاز است در بودجه ریزی ادارات دولتی سطح انتظارات، مطالبات و توانایی های مردم را لحاظ کنیم.  

وی افزود: از زمانی که تعلیمات اجتماعی را در مدرسه یاد می گرفتیم تا سطوح عالی دانشگاهی تمام آموزش ها مبنی بر این بود که اقتصاد نفتی، صنعتی شدن، جهانی شدن و شهر نشینی چهار عامل بدبختی و سیه روزی شهرها هستند در حالیکه اینها تصورات غلطی است که در ذهن ما نقش بسته است.

وی اظهارکرد: انقلاب صنعتی زیرساخت های توسعه را تغییر داد، نفت ابزار مالی است و شهر محل مولد توسعه است ولی ما نتوانسته ایم استفاده مفیدی از رویکردها و سیاست های شهری داشته باشیم.

این عضو هیات مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران با تاکید بر اینکه ضروت دارد، نگاه را به توسعه خردتر کنیم، افزود: در ایران اتفاقی نمی افتد مگر اینکه توسعه اجتماعی را رقم بزنیم.

وی بیان کرد: در نگاه بازآفرینی شهری، مهمترین اصل این است که مسائل اجتماعی و زیست محیطی و اقتصادی و توسعه کالبدی ساده سازی شود.

روستا بیان کرد: بازتعریف توسعه، رویه های سازمان و تغییر رویه های ساختاری از ملزوماتی است که برای داشتن نگاه متفاوتی در برنامه بازآفرینی شهری به مسائل توسعه باید مد نظر داشته باشیم.

وی با اشاره به اینکه همه مسائل در ایران با پول حل نمی شود، بیان کرد: اگر نگاه ما به منابع و دارایی های مردم و محلات شهری متفاوت شود نیازمند پول نخواهیم بود.

روستا بیان کرد: باید یاد بگیریم از مدرسه می توانیم مکانی اجتماعی بسازیم، بازآفرینی شهری فقط پول نیست و باید از فضاهای شهری به صورت چند عملکردی استفاده کنیم.

این عضو هیات مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران با اشاره به اینکه وضعیت بودجه ای کشور وضعیت مطلوبی نیست، بیان کرد: در شرایطی از بازآفرینی شهری حرف می زنیم که 85 درصد شهرداری ها کشور در پرداخت حقوق کارمندان خود بازمانده اند.

وی ادامه داد: نیاز داریم نگاه خود را به موضوعات ابزاری عوض کنیم و از ظرفیت های محلات استفاده کنیم.

روستا گفت: امروزه ابعاد جغرافیایی توسعه تغییر کرده و ما باید مسائل اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در حوزه شهری را بازتعریف کنیم.

وی تاکید کرد: اگر نتوانیم بازآفرینی شهری را به عنوان سیاست شهری در رویه های برنامه جا بیاندازیم، موفق نخواهیم شد.

این عضو هیات علمی شرکت بازآفرینی شهری ایران با اشاره به لزوم از بین رفتن تصورات غلط نسبت به رویکرد بازآفرینی شهری، بیان کرد: یک رویکرد پروژه و اقدام زود هنگام نیست. رویکرد باید مطرح و مورد بحث گذاشته شود. سپس به آزمون و خطا گذاشته و پایش و ارزیابی شود. نهایتا در بازده زمانی 10 و 12 ساله نتایج خود را نشان دهد. 

وی در پایان خاطرنشان کرد: بازآفرینی شهری رویکردی است که نیازمند استمرار، تکرار و نهادینه شدن است.